Booking.com hoefde er niet aan te pas te komen. Eén
telefoontje naar de heer D. den Hoed en mijn hotelkamer was gereed. Bed,
breakfast, lunch èn diner. Tenminste, dat dacht ik. Met dat bandje om mijn pols
moest dit gewoon een All Inclusive vakantie worden. Daar kwam ik gauw van
terug. De hoteldirectie vond dat ik eerst maar eens mijn gemak moest houden.
Geen voedsel, zelfs geen slokje thee. Ik moest zelfs toezien dat mijn
kamergenote op medische grond een petitfour kreeg omdat ze ondervoed was. Ze
woog zeker dertig kilo meer dan ik. “Doe mij ook zo’n lariekoek!” riep ik
nog.
Zoeken in deze blog
Totaal aantal pageviews
29 oktober 2014
Hotel Daniël den Hoed
Het plan lag al even op tafel. Voor onze
huwelijksreis zouden we naar Rome vliegen. Een paar heerlijke dagen vol
schitterende architectuur, een high five met de Paus en rustieke pizza’s. Heel
veel pizza’s. Zoon Oscar had het er helemaal op staan. Eindelijk met eigen ogen
zien hoe vakkundig die Romeinen destijds konden bouwen. Mijn darmen hadden
echter een ander plan. Ze gingen in staking. Hardnekkig vooral. Al wat ik at
bleef in mijn maag hangen en kwam er daarna in grote golven opwaarts weer uit.
“Nee Anja, Rome gaan we niet doen. Boek maar een hotelletje in Rotterdam. Je
weet wel, die waar we vorig jaar ook zijn geweest met die gebroken heup van je.
Vinden wij darmen veel knusser.” Tja, luisteren
naar je lichaam heet dat.
Abonneren op:
Posts (Atom)