Zoeken in deze blog

Totaal aantal pageviews

6 mei 2010

Doodgaan in de Alpha

Oef… de zaterdagavond moet nog beginnen en ik ben al moe. Gauw een dutje op het heilige gras. Van echt slapen komt natuurlijk weinig, maar zoals Bassie dat vroeger zo pakkend kon zeggen, bekijk ik toch even de binnenkant van mijn ogen. Rare gewaarwording, al die kistjes, gympen en teenslippers suizend langs je oren.

En hup, daar gaan we weer. Tijd voor actie. Programmaboekje... programmaboekje… Vorig jaar vergat ik dat ding telkens mee te nemen naar het festivalterrein maar inmiddels ben ik een slimme meid. Mijn papieren kompas wijkt geen moment van mijn zijde. Heb er zojuist zelfs iemand de Bravotent mee aangewezen. Kijk, dan ben je een aanwinst voor de mensheid. Ehh.. shit, ik ben ineens iedereen kwijt. Een half uur terreindolen levert niks op. Geen enkel bekend bekkie te bekennen. Wacht.. mijn mobieltje. Even Ben bellen. Voicemail. Bart idem. Ger dito. Dat schiet lekker op. Ondertussen slenter ik op m’n Allstarretjes door het mulle zand. Of is het zand rul? Waar is je woordenboek als je ‘m nodig hebt. En nog zoiets, ik kom steeds dezelfde onbekenden tegen. Ben bijna geneigd te gaan high- en lowfiven, zo vertrouwd worden die total strangers al.