Een bekend fenomeen, je rolt de kroeg uit en hebt honger. Ik weet het, ’t is geen politiek correct woord. De arme kindjes in Biafra vroeger, dìe hadden honger. Wij worden geacht het ‘trek’ te noemen, maar na een avondje stappen voelt het gewoon als honger. Niet dat je als een bezetene bloembollen uit iemands voortuin graaft maar toch...
Op zulke momenten lust ik – heel gek - best een yoghurtbeker met rechtsdraaiende Bifidus-bacteriën. Zeer verantwoord en vriendelijk voor je darmflora. Alleen, waar vind je die ’s avonds laat in hartje stad. Een vette muurkroket dan. Heel wat sneller te scoren met als voordeel dat je meteen èchte bacteriën in handen hebt. Hm nee, net ziek geweest en ik ben nogal van de bewuste keuzes. Mij zul je nooit richting Febo zien zwalken. Ik duik al jaren zeer succesvol in mijn lederen uitgaanslaarzen om er geplette mueslirepen uit naar boven te toveren. Echter… sinds kort ben ik er achter dat er zowaar nòg een manier is om ‘s nachts van je knorrende maag af te komen. Let maar op.
