Zoeken in deze blog

Totaal aantal pageviews

15 april 2010

Recensie Gerard van Maasakkers


Wat een goeie programmeur hebben ze bij de Heemkundekring. Dè Troubadour van Nuenen op een podium in Prinsenbeek. Petje af.

Zo’n drie jaar geleden stuurde een vriend uit Eindhoven mij een homemade cd van ene Gerard van Maasakkers. Luster mar! Ik had nog nooit van de man gehoord maar als vrienden zeggen dat iets goed is dan zit zo’n schijfje al gauw in mijn geluidsdrager. Ik hoorde liedjes over gewone mensen, het boerenleven, het geloof. Allemaal gezongen in het Oost-Brabants. De teksten raakten me. Geen wollige woorden maar sobere pakkende zinnen over alledaagse dingen. Woorden uit het hart. Uit het hart en de pen van Gerard van Maasakkers.

Een jaar later ging ik samen met mijn ouders naar één van zijn theatervoorstellingen. Er gebeurde iets met me, de tranen liepen over mijn wangen. – en zomaar ineens vuul ik de tranen komen – waarvandaag ik weet ’t nie – ik was nie ongelukkig en ik ben nie somber – ’t is die mens en zijne muziek. Dit wetende ging ik gisteravond dus goed voorbereid van huis. Mascara, de waterproofversie. Bij ‘Hier Heur Ik Thuis’ bleek ik het goedje niet voor niks te hebben aangebracht. Pjoew…


Ook Van Maasakkers zelf hield het niet droog. Hij vertelde dat zijn moeder anderhalve week geleden op 93-jarige leeftijd was overleden. Een mooie leeftijd. Het was goed zo. Op haar begrafenis had hij ‘Liedje van Altijd’ gezongen en nu deed ie dat voor het eerst weer publiekelijk. Een emotioneel momentje voor de sympathieke zanger. Het was trouwens de eerste keer dat ik in de Rabozaal op een stoel zat (alle voorgaande bezoekjes bevond ik me hangend aan een statafel in een onflatteuze rode kiel). Een vreemde gewaarwording. Net als het feit dat ik al rondkijkend constateerde overduidelijk één van de jongsten te zijn. Ik kan je verzekeren, zulke downgrademomenten zijn zeldzaam in mijn leven.

De avond had een lichtvoetig karakter. Met schalkse opmerkingen over onze dialectverschillen (Wij zeggen ‘langs’, en gullie hier in Prinsenbeek? D’r neffe!) en welk merk brommer eind jaren zestig het stoerst was (hier voelde ik 'm, de generatiekloof), kreeg de energieke Van Maasakkers de lachers op zijn hand. Geestige Gerard. Hij had er zin in, was duidelijk op dreef. Vraag maar aan de Heemkundevoorzitter. Deze werd er zowel voor als na de voorstelling – overigens volkomen onbedoeld – behoorlijk slachtoffer van.

Het was een mooie avond. Gerard van Maasakkers en de vaste mannen; een prima line-up. Ik heb genoten. Hartelijk dank meneer de programmeur.


Gezien: Rabozaal De Drie Linden Prinsenbeek, 14 april 2010

2 opmerkingen:

  1. Hai Anjaaaaaah
    Gerard speelt op 23 november op de GGZE.
    Nu ben ik een affiche aan het maken, zou ik jouw foto hiervoor mogen gebruiken?
    IK zet je naam eronder.
    GRoet L.koolen
    L.koolen@deboei.com

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat mag hoor maar krijg ik dan ajb ook zo'n affiche van je? Zou ik heel tof vinden.
    Ik mail je de foto's ff door.

    Groet Anja

    BeantwoordenVerwijderen